Tuszyński: Dać sygnał, że może na mnie liczyć

Patryk Tuszyński przepracował pełny obóz przygotowawczy w Turcji. Jak sam przyznaje, było to dla niego bardzo ważne, gdyż wcześniej zmagał się z drobnymi urazami.

Z rozmowy dowiecie się, jak ocenia poszczególnych sparingpartnerów Wisły Płock oraz jak zapatruje się na nadchodzącą rundę wiosenną sezonu 2021/2022 PKO Bank Polski Ekstraklasy.

Jak byś podsumował spotkanie z mistrzem Bułgarii?

Myślę, że to bardzo wartościowy sparingpartner. Drużyna regularnie grająca w europejskich pucharach. Tak, jak widzieliśmy, czy kibice mieli okazję oglądać, spotkanie toczone na dużej intensywności. Zarówno w pierwszych sześćdziesięciu minutach, jak i drugich, u przeciwników nie było widać wielkiej różnicy. To były dwie równe jedenastki i widać było tę jakość na boisku. Jeżeli chodzi o nas, to postawiliśmy wysoko poprzeczkę. Szybko stracone dwie bramki, ale fajnie Rafał Wolski zachował się przy aucie i fajną strzelił bramkę. Wróciliśmy do gry i szkoda, że nie udało się tego meczu zremisować, bo była ku temu okazja. Nie udało mi się strzelić rzutu karnego, chyba pierwszy w mojej przygodzie z piłką. Raczej nie przypominam sobie, żebym wcześniej nie strzelił. No, ale na moje szczęście, w takim meczu sparingowym. Ale na pewno wartościowy sparing dla trenerów, fajny materiał do analizy.

Jesteś wyznaczony do rzutów karnych? Pamiętam, że już miałem okazję strzelić do siatki z jedenastu metrów z Lechem Poznań.

Tak, ale wtedy byłem dopiero trzeci. Wcześniej zszedł z boiska Jakub Rzeźniczak, Mateusz Szwoch też, a rzut karny był w końcówce, więc podszedłem do tego rzutu karnego z Lechem. Teraz też nie, jest wyznaczonych kilku chłopaków. W drugiej połowie po prostu z racji, że nie miał kto, to jako najbardziej doświadczony wziąłem piłkę.

To, że nie trafiłeś, nie zrazi cię na przykład jeśli w meczu z Radomiakiem Radom byś miał podejść do rzutu karnego?

Powiem tak, że to jest piłka nożna. Piłka nożna jest grą błędów i to nie jest jakiś tam wielki problem, czy jakaś sytuacja, z którą sobie nie poradzę. Trzeba wyciągnąć wnioski i na przyszłość to poprawić.

Przed zgrupowaniem mówiło się, że Wisła Płock ma silnych sparingpartnerów. Jak ty byś ocenił ich z boiska? Kto z nich był najtrudniejszym rywalem?

Uważam, że najtrudniejszym rywalem był Ludogorets. Dwie równe jedenastki, z wielką jakością, umiejętnościami technicznymi. Potem był FC Rubin Kazań, Neftçi PFK i najsłabsza drużyna to FK Radnički 1923 Kragujevac.

W tym meczu z Serbami miałeś udział w dwóch bramkach. Asysta przy trafieniu Bartosza Zynka, wywalczony rzut wolny przy golu Damiana Rasaka. Jesteś zadowolony ze swojej postawy na obozie?

Najważniejsze, że przepracowałem każdą jednostkę, nic nie opuściłem. Mogłem się przygotować do tej rundy bez drobnego nawet urazu. To było dla mnie najważniejsze, bo wiemy, jak latem było. Nie trenowałem na sto procent, nie byłem przygotowany. Potem kontuzja, którą musiałem wyleczyć i tak naprawdę wypadłem z obiegu. To był dla mnie ważny okres, żeby przygotować się fizycznie do tej rundy wiosennej i na pewno z optymizmem mogę patrzeć w przyszłość.

Do tego pokrótce zmierzałem. W poprzednim sezonie udział w dziesięciu bramkach – sześć goli, cztery asysty, a jesień kompletnie stracona. Teraz ciężko było coś zmienić, bo Łukasz Sekulski sześć bramek, Damian Warchoł sześć bramek. Atak funkcjonował, mimo twojej nieobecności, bardzo dobrze. Liczysz na to, że jesteś w stanie wskoczyć do jedenastki i utrzymać miejsce w składzie?

Taką mam nadzieję! Zdaję sobie sprawę, że zawodnicy, tak jak powiedziałeś, którzy występowali jesienią, czy Łukasz, Damian, czy Rafał (Wolski – przyp. red.), pokazali się z bardzo dobrej strony. Po prostu teraz najważniejsze było dla mnie przygotować się, trenerowi dać sygnał, że może na mnie liczyć w trudnych momentach. Mam nadzieję, że to mi się udało. Jeśli trener tylko się zdecyduje na mnie, to jestem przygotowany, tak jak to było widać w sparingach.

Rozmawiał Mateusz Lenkiewicz